11
Yorum
5
Beğeni
4,8
Puan
2094
Okunma

Hangi mevsimin kıyısına demir attı zaman
Kara bulutlar kaplarken gök kubbeyi
Yağmur hangi baharın dinmeyen gözyaşı
Yokluğun süzülürken yanaklarımdan ılgıt ılgıt
Usulca sığınır ruhum yüreğinin kuytusuna
Fırtına öncesini anımsatır bu dinginlik
Sessizliği yırtar birazdan gök gürültüsü
Düşer üzerime kâinatın tüm yıldırımları
Benliğimi kavurur hasretime vuran her damla
Kelimeler boğazıma takılır yutkunamam
Dudaklarımın kıvrımından dökülür çaresizliğim
Sensizlik tırmalarken usumun çıkmaz sokaklarını
Özleminde boğulur damarlarımda dolaşan kan
Tenim solar ciğerlerimde tütün kokusu
Tutunamaz hücrelerim yaşamın kaygan duvarına
İşte o an
Bir meleğin tebessümü dokunur retinama
Ve parçalayıp gecenin lacivert atlasını
Özgürce seslenirim tükenmeyen sevdama
Ey düşlerimin sönmeyen ışığı gel
Yüreğimi sökmeden alıcı kuşlar
Bakışlarım kararmadan gel
Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ
5.0
89% (8)
3.0
11% (1)