("Etme" ler Ebru, "Eyleme" ler Kalimera...)

zifire boyadı bencilliğim
mavi gökyüzünü
gece de küstü yalnızlığa sürüklüyor
acizliğim
büyüklüğüne yalvarıyor
merhametli sevgini uzaklaştırma
yangınımı cehenneme zerk / e t m e


el-Müheymin
bir çocuk ağlıyor içimizde
şehre küskün
uyuyakalmış
sen ki sahib-ül yetim
acziyetimizi al üstümüzden
bizi nefse kurban
kine giryan
haine dellâl e y l e m e


gül gönlün hiç kıyamamışken dikenini batırmaya
kuruttu düşüncesizliklerim
bir damla döküp ferahlatamayan pınarlarım
şimdi çağlıyor nedametle
büküp boynunu
yoksunluğuna haps / e t m e


el-Melik
şefkatle bakmayı sen kadar bilemedik
gönüller ferahlatmayı
naçar kalır ellerimiz
suskunluğunla bizi ziyan e y l e m e


alna yazılmış âlem-efruz sevda yazgımız
kararıyor umarsızlıklarımla
isyan mevzileniyor dilime
sonsuzum günahıma destan yazdırtma
gitmeleri zikr / e t m e


el-Cebbar
vazgeçmedik senden asla
sen de bizden yüz çevirme
ruh yansın harında olgunlaşmadıkça
dönülür mü bu yüce davadan erken
ya vedûd, ya mevcûd
varlığınla bizi sarmala
yokluğunla çöle revan e y l e m e


elini, gözlerini, yüreğini toplama hanemden
o boşluğa bir urgan, bir sandalye yerleştiririm
ey ayyil’ im
kırma kalemimi
cana kast / e t m e


el-Vehhâb
ah rehgüzarım
ey ayine-i canan’ ım
biz ki seni bildik sevgili
lâkin
şeytana uymuş da bulanmışız
bizi akla
bizi ayıkla
ruhlarımız ufkunda bekleyişte
bizi sona heveslendirme
gel yüz çevirip
sana asilerden eyleme
iki cihanda hasretine düçar
cehennemine serdar e y l e m e


EBEDİYETE GİDEN YOLDA ZAYIFLIĞIMIZA KAHR / E T M E
MİSKİNLİĞİ VE ÇARESİZLİĞİ GÖZÜMÜZE PERDE E Y L E M E