gökyüzüne kör kalbin dibinden
düşler yükselsin diye lafazanlığa salınmıştı merak denilen
iniyor
iniyor
iniyordu ağız
bilmediğine…






‘ara ki bulasın’
sesli büyükler
teker çifter yok… gidiyorlardı.
hepimizin başıboş dünyasından
senden benden ondan çabucak alınıyorlardı.
-iyilik kalmıyor-




saltanatına yirmi kez üçyüzaltmışbeş gelmiş kadınların
hırsları iki kaşlarının ortasında.
dulda istiyorken yüzler
arap babanın cam sandığına
noelin kızağına bir şeyler saklıyorlardı
hiçbir istek gülüşleri çağırmasın.dı…




sözün mutlusunu kenar altı süse iliştiren ağır erkekler ise
biliyordu -nazar- dikkatliler okuyandı
aradıkları söylediklerinden yüz aşağı elli yukarıda…
azınlıktan birine talipken
çoğul cüretkarlar içinde hafife çıkıyordu.




küçük harf başında büyük harf kullanmayanlarınsa hala umudu vardı
yemin olsun haricinde yol bulursun
diyenler doğacaktı…
acıyan vakitlerde.

özleyelim şimdiden…