Hatırladınız mı bayan?
Pardon ama yanlış yere bakıyorsunuz, yüzüme değil şuraya,
yani kalbime bakın.
Yani acıyan, yani kanayan yerime
bulamadınız mı hâlâ?
yaralardan belliydi oysa..
güzel gözlerinizle iyice bi bakın..
Yoksa sizi görünce geçti mi hemen ?
ya da öptünüz mü az önce gözümü kapadığım an ?
Neyse tamam,
artık gidebilirsiniz..
durmayın bayan
gidebilirsiniz dedim..
nasıl olsa yarama merhem oldu
narin ve iğrenerek de olsa dokunuşlarınız..
gidebilirsiniz artık.
yeniden öldürebilirsiniz beni
nasıl olsa alıştım,
nasıl olsa tekrar diriltebilirsiniz bedeni..
yoksa melek değil de tanrı mıydınız.. ?
ondan mı bu kadar umutsuz ve imkansızdı aşkımız.
sahi bembeyaz pamuğa yakın kanatlarınız da yoktu
ama yanınızda bir bakışla gözleriniz uçuyordu..

Gözlerinize baktım
ve öldüm bayan.
kaç kere öldüğümü bir türlü sayamadığımdan,
aynı beden giydim hep ruhuma..
Peki sizin bedeninizde yeniden dünyaya gelme gibi bir şansım var mı acaba.. ?
bari bunu söyleyin bana.
aşkkarnasyona inanır mısınız.. ?
sevdiğinizin bedeninde yeniden dünyaya gelmeye yani..
yoksa inanmaz mısınız.. ?
Olur da, eğer gelirsem bayan
aynalar isterim o dünyada..
ilk keşfedilen şey bile ayna olsun mesela..
kendime,
yani size,
daha yakından
ve doya doya bakmak için..

Biliyorum bayan.
size bakmak,
hem Tanrıya ibadetti
hem de yalnızlığa ihanetti..
Olsun, ikisine de razıyım
yeterki hatırlayın şu kalbimi..

Ahmet Kastancı.