Yaprağın gazel olduğu yoldayım
Kaç zaman yitti bilinçsiz
Kaç can gitti kaç aşk bitti
Çöl sessizliğinde çorak yürekler
Toprağın kokusu bile değişti
Ya kan kokuyor ya barut
Nerede sevda yağmurları
Gül dikene hasret bülbül güle
Tuvalde renkleri silinen
Ebemkuşağı esarette
Kula kul olmuş kul
Mum eriği ruhlar saçılmış etrafa
İfadesiz bakışlar yanıtsız sorgularda
Hesabı sorulur mu hesapsızlığın
Aynalarda gülümser suratsız simalar
Başıboş infazlarda gelecek
Gaflet uykusuna yatmış duygular
Mermi yatağını sarmış karabasan
Son titreyiş son bakış
Ve sarsılır yerküre coşar denizler
Derinlerden cılız haykırışlar
Ses dalgasında büyüyerek duyulur
Uyan ey insanoğlu uyan
Silkelen dök üzerindeki ölü toprağını
Çek kınından paslanmadan duygunu
Doldur mürekkebini kaleminin şarjörüne
Tam otomatik boşalt üzerine kâğıdın
Korkma kirlenmez sayfalar
Ve yeniden dağıt dört mevsimi
Dört bir yana
Çağır doğayı kâinatı tavafa
Nesline borçlu kalma
Mirasın gökyüzünde mavi
Yeryüzünde cennet vaha
Haydi, oyalanma lüksün yok
Suyun öte yakasında kalmadan sevda



23.08.2007

Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ