“ Gülüşün Yarınları Müjdeler ”
Sisler basınca kekik kokularını
Kuşatır bizi sessizce
Garip bir hüznün gizi
Kristal bardaklardan içer ay
Çiy tanesini

Gün dönümlerinde düşen yapraklar gibi
İçimde çığlıklar
Oysa
Mısralarımda boy verir
Masum bir çocuğun sevinci

Umudu doldursam siyah gözlerine
Kokusu karışır rüzgâra
Yüreğe cemre düşer
Akşamın yakut rengi erir
Lâl dudaklarda

Sisli sabahlarda ararım seni
Kuşların palazlanan kanatlarında
Bir çığ gibi akarsın avuçlarımdan
Sararken ayrılığın hoyrat elleri
Dudaklarımda karlı dağların üşümesi
Dökülür güneşlerimin üstüne
Buzlu bir dalda kışları yurt edinmiş
Ürkek serçe kanadı ellerinin sıcaklığı

Apansız
Kırık bir düş kanar gecelerimde
İçimde göçebe mutlulukların aralık ayı
Ne varsa yitirdim düne ait
Yare selam uçuran turna çığlığı şimdi zaman

Ulaşılamayan gezegenler kadar soğuk ve karanlık
Görünmez bazı duvarlar
Gittin, dönmedin geri
Üşüdü camlarda ıhlamur buğusu
Bak, raylara kor düştü

Çaresizlik ırmakları taşar gözlerimden
Yağmur damlalarına yıldızlar döşerim
Sen, yoksul ıslığımda güneşim
Gecenin şimşekleri ışıldasın gözlerinde
Yürü dünden geleceğe umutla
Nerde biteceği belli olmaz ki yolun

Bak kuşlar geçiyor
Gagalarında zeytin dalı
Taptaze bir gonca gibi açıyor şafak
Her gülüşün yeni bir yarın müjdeliyor…
G Ü L Ü M S E……





kirilgan