cam buğusuna yazılmış bi kaç harf kadar yer tuttum yüreğinde
bir hohlama sonrası iki çizgi kadar
harflerin üzerinden bi kaç damla tuzlu su geçti
silindim bende
ne bir yara
ne de bir iz



gördüğün sanrılara sığdırdın benliğimi
için ürperdi önce
sonra bi parça korktun
işte hepsi bu kadar
ne bir kalp çarpıntısı
ne de bir el titremesi



avucuna düşen bir kar tanesi oldum gözünde
önce usul bir serinlik verdim çizgilerine
_oysa ne kadar da farklıydım benzerlerimden
görmedin_
sonra kayıp gittim avuçlarından
bir kuş gagasına belki
belkide....



..............




yansıman olmak isterdim sevdiğim
aynaya baktığında beni gör isterdim
aklında ateşler yakayım
dizlerinde iz yapayım isterdim
adım aşk olsun
unutmak ölüm olsun isterdim



şimdi kulağımda bir uğultu
"kimse aşktan ölmüyor"



ve selam olsun
canındaki buğudan
selam olsun
tüm sanrılarından
selam olsun sevdiğim
avuçlarına değen her kar tanesinden


dur!
yorulmasın dudakların
"aleykümselam"