2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
2222
Okunma
gün geceden soyunurken
ve çıplaklığa boyanırken istanbul
affa mahzarken tüm günahlar
bir ben arınmamış ellerimle dokunuyorum yüreğime
bir ben kirliyim tüm sevmişliğimle
ey sen
vaveylama sebep
sağnakta mı yıkadın tüm aşkını
yoksa ayrılığı vurayım derken aşka mı sıktın en asi lafını
sükût ikrardan diyerek sustum oysa ki
seviyor musun dedi dudakların
ben sustum
sustum ki anla
ki konuşsam mahşerdi bilirdin
yürek telime vurduğun her mızrap darbesinde kanadım
kanım elime aktı sonra
sızdı parmaklarımdan yalnızlığıma
sesin nakşederken kulaklarıma
sana yazdığım tüm şiirler ağladı
ve ben yine sustum
susmak dile farzdı ne de olsa
Cevap Yaz