Kalbime Hayat Kaçmış Sokaklar Söyledi ;

Bak dostum sana takılmayacağım bu akşam
Biraz yorgunum
Kalbime hayat kaçmış
Sokaklar söyledi
Adımlarımda yırtık ayakkabılarımla arşınladığım
Kırgın çocukluğumu görüyorum
Anlamışsındır
Başımı gökyüzüne kaldıracak bir masal yok bende


Şu üstteki cümlede gizlediğim ben
Sana ne kadar tanıdık diye sormayacağım
Bu yüzden sonuna bir ben ekledim o cümlenin


Hani şiir gibi olsun dedim
Biraz gizemi bozulsun gerçeğin
Hani lirik şizofreni sokak lambalarında aydınlanan
Sahte karanlıklar gibi


Sana alınmıyorum bu akşam
Matrak bir tebessümsün bende
Biraz yorgunum
Anlarsın işte ekmek kavgası
O sabah ayazında
Fırınlardan yeni çıkan ekmek kokusuna aşığım ben biraz
Kelimenin kıvırmadan ruhtan çıkanına aşık olduğum gibi
Oyunsuz yani
Kimi zaman basit ama içten
Ama gerçek
Günahkârda olsa masum
Yani dil ısırtan türden şiirlere biraz
Dağların arkasından doğan bir sabah güneşi misali
Yalnızda olsa umutlu
Benim gibi biraz işte
Sessiz, kendi halinde sana biraz yabancı


Bak dostum sen biraz unut beni
Dört duvar arasında olanlar bırak bu şiirde kalsın
Hüzünlü her yolculuğa yalnız çıkarım ben
Acı için çok kolay adam satarım
Yeter ki yükünü ben çekeyim bir hamal gibi
Üstelikte ücretsiz
Sen biraz gül şimdi
Biraz gül diye işte


Damsız yıkılmıyor insanın başına hayat
O asansörsüz merdivenlerde nefes nefese kalıyorsun
Yine de vazgeçmiyorsun nikotin ve şaraptan
İşte şiirde benim için böyle
İçtikçe
İçime çektikçe üzülüyorum
Yine de vazgeçemiyorum
Gözyaşlarının o iç titreten iştahından
Tüm iştahsızlığımla bu hiçliğe yalnız koşuyorum


Bu yüzden beni es geç
Yada ez işte
Bir şair bir şairi ne kadar ezecekse o kadar
Sana söz, sevinmeyeceğim bu defa
Üzülmeyeceğimde
Biraz Çocukluğuna
Biraz şairliğine vereceğim

?

Sanatın içinde çıplaklıkta vardı değil mi?
Sahi sen hiç soyundun mu bir çöplükte?
Cinsiyetsiz cinayetlerden uzak
Bir ressamın fırçasına renk
Yağlı boya tablosunda gerçeğe denk, düştün mü?
Milyonlarca kokunun arasında
Kan deryasında
Yara bere içinde inandığın bir dudakla
Aşk diye öpüştün mü?
Sahi dostum, sen kendi ölüne kaç kez koştun?