Bazen şiirler de yalan söyler
Musluktaki su damlasını şelale
Aynadaki aksini gölge
Birçok kadını bir tabloda bir bakışta gizler

Sanatın ruhunda
Çocukça oyunlar varken
Bekleyemezsin bir şairden
Hayatıyla ilgili her gerçeği ıpıslak sergilemesini
Yalın bakışlara

Ve ilk deme gözlerime
Özellikle de sen
Unut bu kelimeyi, en son ben duyayım
Bir sızı misali

Bazen şiirler de bırakır şairlerini
Uçurum kenarlarında, yapayalnız
Başlamak bitirmek-başlamak silmek
Başlamak susmak – ansız kalmak
Her kelime dolanır etrafında
Bazen bir kelebek misali yüreğinin üzerinde
Bazen bir yarasa kadar uzak

İşte tüm mesele bu diyebilmeyi
O kadar çok isterdim ki sana
Ama değil işte
Sadece insanın içinde bitmiyor hayat
Ki sorular bile cevapsız kalabiliyor
Aşka dair ise
Tek bir yüreğin ayak sesleri yetmiyor
Sokakların çıkmazlarında
Mengeneye sıkıştıramazsın ki rüzgârları
Aç avuçlarını
Söyler misin?
Kaç yıldır kalem tutuyor ellerin
Sanatla ilk yüzleşmen benziyor mu bana
Kendine.

Söyler misin?
Çocuklarında da görüyor musun çocukluğumuzu
Bizim kadar benciller mi hüzünlerinde
Bizim gibi değersiz kılıyorlar mı hayatı sevdiklerinde
Onları da şiir gibi mi yetiştirdin gerçeklere

Baktın değil mi bize son defa
İç geçirerek
Hiç yaşanmamıştı diyebilir misin?
Biliyorum diyeceksin
Ya şiir gibi dirileceksin ya da şiir gibi öleceksin

İyisi mi bir başlık bul şimdiden
Mesela şairin suskun şiiri olsun
Aslında şair değilken, suskun değilken
Şiir değilken

Bakma öyle gözlerime
Kötü huylu bir uru öper gibi öpüyorum seni
Çıplak tenini çok özledim şafağa dair
Bak yine yalan söyledi şiir
Ben seninle hiç sevişmedim ki

Biliyorum diyeceksin
Ya şiir gibi öleceksin ya da inkar edeceksin
Etmelisin de
Bir küfür gibi mesela salla denize gitsin

Sus şimdi kapat gözlerini martılara
Şiir değilken
Son defa kandır beni
Görmüyorum de masmavi kelimeleri
Kıyıyı yalayan dalga sesleri gibi
İçim titremiyor de
Söyle
Ben öğrettim sana bu hileleri

Mutlu gibi görünmeyi
Bir çocuk hüznü ile sahnede devleşmeyi
Sonra o çocuğu unutmayı
Benden öğrendin

Hayat aşk için değil mi?
Hayat sanat için değil mi?
Bazen şiirler de yalan söyler
Bir çocuk
Bir şair gibi bazen
Müziğe kaptırır gibi gider gelir kelimeler

Baktın değil mi bize
Son defa
Ve inandırdın yüreğini yalanlara
Aferin sana,
Aferin sana yendin hüzünlerini
Gerçek bir şiir büyük bir şair gibi
Unut içindeki çocuğu şimdi…