Gizemini Satan Şiir



Sevgili Çocuk
Sendeki eksiklik
Saçlarının arasında hiç dolaşmamış
Bir kadın eli


Kalbini sürükleyen azgın kelime nehirlerinde
Hayatınla boğuştukça
Seni okurken diyebilmeyi unuttuğumu sandığın için
Kırgınım biraz


Yalın –yalan-yalnız bir şiirin en karmaşığısın bende
Sana içine kapanık cümleler diliyorum
Gerçek kafiyelerin hiçliğini öpmesi arzusuyla


Bir gün o kadar çok arayacaksın ki soruları

İhtimalsizliğin
Şansların
Dört duvar arasında değil
Parmaklarının arasından sayfalarına kaymasını
Ölümsüz ne varsa etrafında
Katilleri olmak pahasına
Cevaplanabilmesi adına / düşsüzlüğe uyumasını
Bir gün bu şiiri arar gibi zihninde arayacaksın


Sevgili Çocuk
Bu uyanıklık sandığın uyku kimin?
Esintileri eksik sonbahardan düşeli çok olmadı mı?


Dağların arasındaki kayıp göletlerde
Bir yorgan suskunluğunda
Sararmış
Ölü bekleyişlere yankı tınısında çoğalmak
Güneş sızarken
Yağmur damlaları erirken ruhunda
Yapraklara adanmak
En dipsiz sessizlikte savrulmak niye?


Şefkati uçurumlarda arama çocuk
Bulamadıklarını bir gün senden isteyecek
Sende bekleyecek masumiyetler
Düşebilir düşlerinden –gerçeğe
Ve dönüşebilir hüzünlerin daha dipsiz gerçeğe...