yine aynı yolda yürüyorum,
hep aynı yere bakıyor gözlerim
hep aynı kaldırımlarda.
aynı ufuklar buğuluyor gözlerimi,
aynı pişmanlıklarla aynı umutlar.
bazen küçük bir çocuk sesi bozuyor rutinimi,,
yine aynı mimiklerle gülüyorum, gizleyerek diğer yüzümü,
hep aynı seslerde hayata sımsıkı sarılıyor gibi oluyorum,
yaşamın hep aynı hakikatıyla kırılıyor karamsar kapılarım.
yine aynı yolda gidiyorum, değişen birşey yok.
hep aynı dualarla tutunuyorum, hep aynı amaçlarla.
belli bir güzergahın kayıp yolcusuyum ben.
hep aynı gölgeyi bekliyorum ufuklarda,
yanıma aldığım bir teselli şefkati eşliğinde,
hep aynı ışığa, aynı adımlarla yürüyorum.
hep aynı hüzün türküsü dudağımda,
hep seni özlüyorum ben.
hep senin için farklılıklarım,
bu yolu kestirme gitmeye aldanışlarım.
hep sende benim bir yanım.

Oktay Yılmaz