0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
639
Okunma
Omzun,
vücudundaki küçük dağlar
yalnızlığın doğduğu güneş belki de orası
gözyaşlarımla oluşan kaygan bir zemin
ve kirpiklerimi öpen tişörtünün pembe masumluğu..
omzum,
vücudumdaki en korunaklı yerim
başını omzuma koyduğunda
gözyaşlarını gözyaşlarıma çeken bir kuyu
haykırışlarını kesen bir susturucu
aynı zamanda da
dudağından öpen yanağım orası..
omuzların gölgesinde beraber ağlamak güzel
sen bilirmisin
nasıl desem
kulağına fısıldasam
ama sadece sen duysan;
- ben hep tek başıma yalnız ağlamıştım
ama şimdi..
neyse,
hadi seninle beraber bir daha kalabalık ağlayalım..
Ahmet Kastancı.
5.0
100% (2)
