Gibiyim


Hayat defterini açıp da baktım
Ezelden gülmemiş kullar gibiyim
Bu geçen ömrümü boşuna yaktım
Hiç sonu olmayan yollar gibiyim

Bu garip halimi kimse bilmedi
Aktı göz yaşlarım birgün dinmedi
Ne karaymış bahtım hiç de gülmedi
Akan boz bulanık seller gibiyim

Bozuldu derendam oldum divane
Ben ağlarım derdim çoktur kime ne
Yiyip içip sefasını sürene
Uzak oldum gözde eller gibiyim

Efkarlandı yandı Aşık Dereli
Ta ezelden kara bağrım yaralı
Anamdan doğdum ya burya varalı
Sanki konuşmayan diller gibiyim


Aşık Dereli


1950 yılında Kağızman’da doğdu. Asıl adı Musa Zorba’dır. İlk ve ortaöğrenimini Kağızman’da tamamladı.

Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Yaklaşık ortaokul yıllarından itibaren şiir yazan Dereli, karşılaştığı ve meclislerde dinlediği aşıklar aracılığıyla kendini geliştirip bilgisini pekiştirdi.

Özellikle Müdami, Mevlüt İhsani, Kemal Devrani gibi aşıklardan etkilendi. Alışılmışın dışında, bağlama çalmayı ise çok daha sonraları öğrendi.

Aşık Dereli 30 yıldan fazla bir devlet dairesinde çalıştıktan sonra emekli oldu.

Şiirleri çeşitli gazete, dergi ve araştırmada aktarıldı.


--------------------------------------------------------------------------------
.....................................................................
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-293-)(-)(-)(

Geçip giden zalım zamana baktım
Dertleri yüklenen yıllar gibiyim
Bir haldan bilmeze içimi döktüm
Açamadan solan güller gibiyim

Derim düşünceni kendine sakla
Yeniden doğarım her gün şafakla
Cananın saçları gelince akla
Şuursuzca esen yeller gibiyi

Bir seni diledim her gece Hâk’tan
Şu bizim sevdamız inmedi gökten
Ben yardan ümidi kesmişim çoktan
Hiç aslı çıkmayan fallar gibiyim

Hasret geçit vermez acılar katlar
Toplanır dertlerde başımda patlar
Üstünde kurumuş, dikenler otlar
Yolcusu olmayan yollar gibiyim

Suyu bile acı bir canlı içmez
Verimsiz çoraktır çiçekte açmaz
Kervan geçmez yerde kuşlarda uçmaz
Şu geçit vermeyen beller gibiyim

Sevda ile yüreğimi dağladım
Gülemedim karaları bağladım
Gelen vurdu giden vurdu ağladım
Tarifi imkansız haller gibiyim

Lüzumsuz sana da sevdin mi derler
Bilinmez her zaman gizlenen sırlar
Sarsa da çevremi ahu,dilberler
Tınısı olmayan teller gibiyim

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz