0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
920
Okunma
Adeta kalp kıran taşlar atıyorlar göğsüme.
Çocuk değiller oysa,
Oyun oynayacak yaşı da geçtiler hâliyle...
Ama ne yapıp ne edip
Kırıyorlar işte kalbimi.
En kötüsü de;
Kırılışını bir tek ben duyuyorum...
Üstelik kırıklarını toplarken;
Ellerim, avuçlarım, tırnaklarım bile,
Kanıyor, parçalanıyor, çok acıyor be...
Neler neler çekiyorum,
Haberleri dahi yok!
Bir tek ben biliyorum...
Ahmet Kastancı