sayfaları eksik bir kitabı
tamamlamak gibidir
sevmek gelişini
sadece gelişini...

anılarla çizdiğim düş ülkesinde
rengiydi yokluğun mevsimsizliğimin
gene mevsimsizim ama yokluğundan değil
anılarımızın olmamasından...

en büyük soygun olacak bu
zamanın yüreğimden zorla sökeceği
saklayacak yer bulamayıp
geri bana getireceği...
can-anım...

içimdeki boşluğun kenarlarındasın
dışımdaki dünyanın köşelerinde
saniyelerimin uçlarında
ortasında yalnızlığımın...

özgür aşkla
hayata esir ölür insan
hayatın kendisi özgür olmalı
ölüme esir...

içimiz kış bulanık mavisinde
gülümserken kömür kokulu
ilk akşam kuşlarının neşesine
bir yanımız hep
kuşbakışıyla
dumanlı sokak aralarında olmalı...


şiir düşünürken seni düşünürüm
seni düşünürken hiçbir şeyi düşünemem
hiçbir şeyi düşünmeyi unuttum
sen herşeyim olalı...





kağan işçen