24
Yorum
35
Beğeni
5,0
Puan
2737
Okunma
Yüreğin acıdıkça büyüyeceksin demiştin
Acıyor
Hem de çok y-anıyor...
Büyümek bu mu?
Söylesene baba!
Sıyrılıp
Kargaşalar arasından
Ne zormuş
İnsan olabilmeye çalışmak...
Meğer
Ne de zormuş yaşamak!
Yaşarken anlatabilmek
Ve
Yanılma ihtimalini fark etmek
Yanıldığını fark ettiğinde duyulan pişmanlıkla
Her gün tükenerek yaşamak...
Erken olursa acabalarla
Geç kalındığında
Keşkeler arasında kalıp kıvranmak...
Öğrendim...
Ödedikçe bedelini, daha da borçlandıranmış meğer hayat...
Ahh be baba!
Göğüs kafesimde ölümün ağırlığı
Deliyor gecenin zırhını
An-kara
Sokakları öksüz
Yüreğimin dehlizleri gibi
Ellerimde kalansa nasırlı an(ı)lar...
Tanrım...
Ya k-açayım
Duvağı açılmamış umutları
Ya
"ölmek için güzel bir gün secde et kalbim" e.
S-izler de
Ruhumun
Yitirdiği gülüşünde
Kendine tutunmasını da koparıp
Yüzünüzdeki t-avlayan karanlığı
Çekinmeden sürüp yok oluşuma
Sefasını sürün hüznümün doya doya...
5.0
100% (57)