0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1312
Okunma
ne şiirler yazdım ardından
ne şarkılar söyledim yokluğuna bilemezsin
adresine varmayan mektuplar gibi
hiçbirini görmedin
bütün hatalar benimdi kabul, bütün günahlar benden
ben yaktım bütün gemilerini Babil’in
Myan Mar’a ben sürdüm Osmanlı zabitlerini
bütün sevenlerini ben ayırdım en güzel aşk hikayelerinin
sana söylemedim
derin sulara düştüm sonunda
deryada inci tanesi olsamda, çaresiz bir başıma
güneşe hasret tükettiler ömrümü
saklı hazinemi sana gösteremedim
şimdi gözlerimde suskun bulutlar
uzak kamplarda unutulmuş savaş esirleri gibi dolaşır
gelmeyecek cevapları beklerken mektuplarına
vakitli vakitsiz hep ağlaşırlar
dillerinde kalan son pişmanlıklar
vakit veda vaktidir artık
veda türküsüdür dilde söylenen
bir ikindi çeyreğinde biter ömrümüz
son umuttur kalemlerde tükenen
