Açlık kokan nefesimle yanınıza gelemem bayan.
Dağılmış saçlarım,
morarmış gözlerim,
ve bembeyaz tenimle
sizi korkutarak rahatsızlık vermek...

Sabahları şişmiş gözlerimle,
yüzünüze bakarak yapmacık bir tebessümü
dişlerimle paketleyip günaydın diyerek size sunmak...

Gülüşünüzün rengini,
şeklini
hatta desenini bozmak
istemiyorum.
Biraz da üşeniyorum aslında
üşüyorum...
Hava soğuk bayan, çeketimi alın,
kalbimi alın,
canımı alın...

Sizin için şiirler biriktiriyorum kumbaramda,
harcamaya korkuyorum yanınızda,
çünkü utanıyorum...
Her adımınız için ayrı bir şiire,
ayrı bir dünyaya,
hatta aya bile adım atıyorum...
İnanmıyorlar
ben de inanamıyorum...

Benden şair olur mu bilmiyorum bayan ama sizden
şiir olur,
kitap olur,
roman olur...

Kaç sayfasınız,
kaç ciltsiniz,
okuyamadım da bayan.
okumaya kalksam gözlerim bozulur,
güzelliğinizin hüzne düşmüş hâli olan ağlamaktan...

Ağlıyorum bayan.
Vanalarını hangi muslukçu tamir edebilir gözlerimin.
afedersiniz bulamadım da...

Bilmiyorsunuz bayan
okumadınız...
Birazdan buruşturup,
birazda unutup atacağımda,
ama kalbim siz’in için atacak bayan.

Evet, sizin için
çünkü biz olmayacak...

07.10.11
Ahmet Kastancı