......................................

Düştü


Hey ağalar hey paşalar
Dağa kar düştü kar düştü
Kaldım gurbette gurbette
Yada yar düştü yar düştü

Haber edin anasına
Eyi baksın Sonasına
Yar ayrılık kınasına
Ah u zar düştü zar düştü

Celaloğlan gurbet elde
Sevdası söylenir dilde
Bülbülün arzusu gülde
Dala har düştü har düştü


Göleli Celaloğlan


1918-1959.Ardahan İli’nin, Göle ilçesi’nin Hoştülbent köyünde doğdu. Osmanlıca ve Arapçayı küçük yaşlarda köyündeki ileri gelenlerden, Latin alfabesini ise askerlikte öğrendi.

Yaklaşık 10 yaşından itibaren eniştesi Mustafa’dan davul, zurna, kaval, mey ve bağlama çalmayı öğrenmeye başladı. Ayrıca ağıtlar ve türküleri öğrenmesindeki en önemli etkenlerden biri de ablası Altun’dur.

Köylerine gelip giden aşıklar aracılığıyla bilgisini pekiştirdi. Ancak yörenin en ünlü davulcularından olması nedeniyle hemen her düğüne çağrılan Celaloğlan bu süreçte de birçok türkü ustası ve aşıkla görüşüp kendini geliştirme fırsatı buldu.

Yöredeki efsanevi konumundan dolayı birçok türküde de adı geçen Celaoğlan’ın genç yaşta ölmesi üzerine ardından onlarca ağıt yakıldı.

Yörede bilinen Sofu Emmi (1886-1984), Heveli Babuş ve Ferman Baba (1920-1996) gibi birçok aşığın doğrudan ustası olarak kabul edilmektedir.

Celaloğlan bir kış günü çaldığı bir düğünden sonra hastalanınca kızakla köyüne getirildi. Çok geçmeden de öldü ve orada toprağa verildi.

KAYNAK:© BeKa Sitesi
..............................
*
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-265-)(-)(-)(

Sığar mı hayale düşe
Akla yar düştü yar düştü
Genç yaşta simsiyah başa
Aha kar düştü kar düştü

Dertleri hep içe attık
Dayandık ya amma bittik
Elalemden haya ettik
Bize ar düştü ar düştü

Eller gibi gülemedim
Sevildiğim bilemedim
Ne ettimse alamadım
Bana zor düştü zor düştü

Elle sohbet eder mi ki
Sevdasını adar mı ki
Başkasına gider mi ki
Öz’e kor düştü kor düştü

Mızrap tele dokunurken
İçli gazel okunurken
Cura ve saz benim derken
Ele tar düştü tar düştü

Sevdiğini alan gitti
Neredeyse güneş battı
Bu cilve naz gayrı yetti
Dedim kur düştü kur düştü

Çeşmelerde su başında
Hemi hayalde, düşünde
O hep kaçtı biz peşinde
Böyle tur düştü tur düştü

Kurban olam ney sesine
Girdim gönül kafesine
Lüzumsuz’un sevdasına
Yine sır düştü sır düştü

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz