geceler uzadıkça uzuyor
gözlerim gündüzlere inat bir türlü kapanmıyor
hayatın verdiği yükleri artık yüreğim taşıyamıyor
sevdanın karanlığında kalalı
avuntular beni terkedeli
yürek yılgınların saatini vurali çok oldu
anladım ki sularda susarmış
toprak bile
gün gelir kendini gömecek bir toprak ararmış

hayat bu
çelişkilerle dolu,acıların kader arkadaşı
ama her şeye rağmen
bir gün güneş yeniden doğacak
yeniden ay parıldayacak
hayatın yorgunluğuyla tenime batan kıymıklar
irinleşip en derin yara olsada benliğimde
bir gün
gökyüzünde uçan kuşlarla
yavaş yavaş ilerleyen bulutlar
rüzgara inat el ele verip
dost olacaklar
yağmura inat yağıp
zarar vermeyecekler sevgilerine

gün gelir umutlarda umut eder belki umudu
sevda da aşık olur
en kahpesini yaşar sevgilerin..
belki
limanda kendine sığınacak bir liman arar

her şeye rağmen
bir gün
sularda susarmış
gün gelir yürekte hıçkıra hıçkıra ağlarmış
arzular bir bir katlanıp çöpe atılırmış

işte
hayat adına son verirken sözcüklerime
umudu katık edip
yaşamı adam edip
kıymetini bilin ne varsa
unutmayın
sularda susuyor bu hayatta...