Bir suluboya fırçasının darbesi ile başladı her şey
Daha küçücüktüm ,ufacıktım
Bardağa doldurduğum suyu
Aldım götürdüm gönlümdeki denize boşalttım
İçimdeki renklerle
Hayat resmimi
Boyamaya başladım
Önce bir ırmak çizdim uzunca
Masmavi olacaktı ama
Çizdim de çizdim
Kağıttan taştı
Masamın tahtasına karıştı boya

Sonra güneş çizeyim istedim
Sapsarı
Güzelliğiyle sıcaklığıyla sarsın istedim tüm kainatı
Halbuki o yaşta bile güneş doğmamıştı yüreciğime
Kendimi anlamlandırmak istedim
Yeniden var etmek istedim dünyayı
Rengarenk edip
Mutluluğu resmetmek istedim gönlümce
sonra
Kahverengili, toprak kokulu
Dağlar yaptım
Yollar çizdim üzerine
Düşlerimi yollarla tüm insanlığa yollamak istedim
Ama geçit vermezmiş dağlar geç anladım
anlamlandıramadım kendimi yine
derin bir boşluğa düştüm
fırçamda ki boyam biterken
her resmi bir bir rötuşlarken

Gözlerimde beliren bir damla yaşla
Çatısında turuncu tuğları olan
Bacası tüten küçücük bir ev çizmek istedim
Çizdim de
evlerin en güzeli oldu
amma
Düzene kurban verdik ocağımızı
Düşlerimizi pişirdiğimiz yuvamızı…..
acımasız insanlar yıktı

hayatın acımasızlığına boyun eğmek zorunda kaldı evim
Ne bacası tüttü ne de ocağı yandı
Bilirim
Artık tütmez de yanmaz da bundan böyle

Her güzel şey gibi yok oldu umutlar..
Yemyeşil dünyamız çöle dönüştü
Sonra
Dedim ki yemyeşil
en güzelinden bir ağaç çizeyim
kökleriyle
Tüm dünyayı sarsın sarmalasın
Sonra tek tek dallarını işledim
Ama
İçimdeki en güzel rengimi yeşilimi bitirmişler
Dünyayı kara bir yokluğa boğmuşlar
Sonunu hiç düşünmemişler
Karanlığa mahkum etmişler bir koca nesli

Dedim ki sonra kendi kendime
Nefes alacak neyimiz kaldı başka
..
Düşünceler sararken beni
Bir eflatun rengidir sardı dört yanı
Bir kara yazıdır
Batırdı dünyayı
….
Geçmişten geri kalan bir koca boşluk şimdi
Ne dikili bir ağaç kaldı ne yaşanacak bir dünya
Yaşın küçük aklın ermez demeyin bana
Ben geleceğim için ağaç dikeceğim
Ben dünyayı yeniden var edeceğim
Elimden gelmez elbet büyük işler
Hayallerle avunmak yakışmaz şimdi
Bir şeyler yapmalıyız
Dünyamız elden gitmeden
Kıyamet kopmadan..
bir şeyler yapmalıyız

not:sayın edebiyat defteri üyeleri biliyorsunuz küresel ısınma yüzünden geleceğimiz tehlike de...bunun için elimizden gelen ne ise yapalım..ağaç dikelim..suları boşa akıtmayalım...kullanmadığımız odalarn işıklarını kapatalım...elimizde ne geliyorsa yapalım..boşvermeyelim aman ne olacak bu küçük şeylerden dünya mı kurtulacak demeyin lütfen herkes küçücük bir şey bile yapsa gelecek neslimiz kurtulur...bu dünya hepimizin..saygılarımla