gölgede kalmış hayaller
bir avuntu şimdi bana
pişmanlıklarla dolu olan
bir acı hatıra şimdi bana

sevdayı hiç yakalayamayan
gün yüzü nedir görmeyen
gölgede kalmış
silik bir siluetle yaşamaya çalışan
yaşlı bir anı şimdi bana


hasbelkader geçerken günler
naif ellerimde kalmazken derman
acı bir gülümseyiştir
sevdadan bana
arda kalan ...

safran sarıya dönerken sevdalar
bir kara bulut çökerken başıma
sağanaklara tutulmuşken gönlüm
yitik bir sevdanın peşinde koşarken hayaller

sonsuzluğun en ötesinde yaşarken nefessizce
gündüzleri yok saydım
geceleri koynuma alıp
karanlığım da saatlerce seviştim
gözyaşlarıyla avundum
insanlığımdan utanıp
kuytu bir köşeye çekilip
isyanlara boğuldum

....
artık veda ederken umuda
ben beni
bir bir silerken belleğimden
bir geçmiştir geçti gözlerimden
adını koyamadığım
sevdamı doyasıya yaşayamadığım
bir yalnızlıktır
çalıyor kapımı
alacaklı gibi
acımasız bir katil gibi
yakamı günbe gün hiç bırakmıyor...
ah bu yalnızlık
ah bu gölgede kalmış yalnızlığım
ah bu ben ...
ah...
.........