Bir vefasız dokundu geçti yüreğime
Yolsuz taşkınlar misali ona aktım
Bilmeden ölüm fermanım ellerine sürülü olduğunu
Derin uykularda açık gözler ile
Düşen bir yaprağın titremesiyle uyanan ben
Nasıl bir kordur ki bu korlanan
Sen yaşamadın mı bunları
Uyarmadın dostum bağıra bağıra gelen belaya
Sadece izledin donuk göz yaşlarıyla

Şimdi bir pişmanlık ormanında
Umutsuzluk gazelleri arasında adımlarım
Hiçliğe giden bir yolun tam ortasında
Ah be dostum neden tutmadın ellerimi
Işığa pervane misali ateşböceği ruhumu
Ana kokusuna bağımlı bebek mantığımı
Neden uyarmadın gelen beladan be dost

Oysa

Söyle be dostum tenim ağlarken sen nerdeydin
Zor muydu dokunmak gönül pencereme
Onulmaz dermansız dertlerime şifa olmak
Onunla öldüm asırlardır dirilmeyi unutarak
Oysa benim sevgim al deymemiş bir gelinlik
Beyazını griye teslim eden yalan dünyada
Sende beni attın vefasızlık uçurumlarına