kıyamam
bir kuşun avuçlarında ölüşüne
tutulmuşken gönlüm bir gülüşüne
hayır, yapamam
çalamam son perdeyi üzerine
kıramam dalını baharın
ısınmak için dahi olsa
alamam bir parçasını yalnızlığımın



guguk kuşları elbette deneyebilir
anılarda kelimelerden yitik
yüzünün elemine ıslatırken yaşlarım
yanağında kara bir kıta misali
sönebilir elbette ışıkları şehrin



yalanlarda sevinebilir bayram çocuğu gibi
annesi sevebilir saçlarında
çocuğu öpebilir tüm komşuların yaralarını



telefonlar çalabilir birkaç kıta öteden
kıralabilir devrimi şarap misali
mağrur kalemlerde çiğnenebilir ayaklar altında
susabilir dönemeçlerden göz yummaları
adalet olmadan da birkaç dünya
yaşanabilir birkaç sensiz rüya



ama ne olursa olsun
hiç düşünme o eksik gülüşle
aynı notaya basacağını piyanistin



yapamam
yana yakıla bir şantör misali
söyleyemem artık seni
sevdiğimi




...