2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
872
Okunma
kar türkülü çocuklar gülüyor içimde
halk dalgasıyla çığlaşan köy özlemli
mahallede bıraktığım sonu son olmayan
en naif arkadaşımdı meçhul ama kahraman...
korkusuzca saydıydık yıldızları tek tek
yan yana kol kola koyun koyuna çocuk terli
sözleştik bir ülkeyi aynı buğdayın sıcağıyla
kucaklamaya...birleşeceğiz bakarak da göğe...
biz toprağı da anne bildik biliriz bileceğiz
suya serçe kadar telaşla bağlı ağaç kökleri kadar
kök salarak büyüdük suyu paylaşmaya
bağrımızda rüzgar dağ kokulu birer mehmetleriz...
kağan işçen
5.0
100% (1)
Cevap Yaz