…………………………………………………………………………………………………………………….

Unutma

Fikir denizinde aşk deryasında
Yüzer isen yüzdüren var unutma
Bu fani alemin boş dünyasında
Gezer isen gezdiren var unutma

Kün emriyle kurdu hüda dünyayı
Direksiz eğletir semayı ayı
İlerde başına gelen belayı
Sezen isen sezdiren var unutma

İlaç kar eder mi içince zehir
İnsanlar gurbette çekiyor kahir
Bir kalem bir kağıt hemen bir şiir
Yazar isen yazdıran var unutma

Helali bırakıp haramı yiyip
Bunu kim söylerdi aman be deyip
Rahmanı terkedip nefsine uyup
Azar isen azdıran var unutma

Azınca kalbine girer vesvese
Düşersin kurtulmaz kedere yasa
Olur olmaz yere bütün herkese
Kızar isen kızdıran var unutma

Hikmet Arif kalpten çıkar hileni
Terk eyleme ziyaret et sılanı
Bu dünyada iken cennet planı
Çizer isen çizdiren var unutma

...............
Aşık Arifi
...............

1945 yılında Ardahan ili Posof içesi’nin Varizna (şimdiki adı Demirdöven) köyünde doğdu. Asıl adı Arif Hikmet Ataman’dır. İlkokulu köyünde okudu.

Özellikle babası Müdami’den (1914-1968) etkilenerek küçük yaşlardan itibaren aşıklık geleneği ve şiirle ilgilenmeye başladı. Çocuk yaşlarda da babası aracılığıyla bağlama çalmayı öğrendi.

Geleneğe ilişkin eğitimini ve mahlasını da babasından aldı. Zamanla adı duyulmaya başlayan Aşık Arifi yöredeki aşık meclislerine katıldı ve birçok aşıkla dostluk kurdu, aynı zamanda kendini geliştirdi ve bilgisini pekiştirdi.

Konya Aşıkları Bayramına düzenli olarak katılan Arifi, başta doğaçlama olmak üzere çeşitli birincilikler aldı.

Aşık Arifi’nin şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmada yayınlandı.
________________________________________

...……………………………………………………………………………………………………………………….
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-235-)(-)(-)(

Bir vefasız yar elinden canından
Bezer isen bezdiren var unutma
Şiirlere konu o cananından
Yazar isen yazdıran var unutma

Yıkar isen gidip aşkın bendini
Bir de bulamazsan eş, menendini
Ununup bozduysan kavli, andını
Bozar isen bozduran var unutma

İstemezsin amma boyun eğmeyi
Her seven arzular aşkla doğmayı
Ak göğsün üstünden siyah düğmeyi
Çözer isen çözdüren var unutma

Kısır,duyulmayan bir avaz gibi
Bir birinin zıddı kışla yaz gibi
Bir rüzgar önünde ince toz gibi
Tozar isen tozduran var unutma

Unutmak mümkün mü güzel anları
Bu da muhabbetin özel yanları
Amaçsız,galesiz, ip’e günleri
Dizer isen dizdiren var unutma

Acı çekmek midir aşkın gereği
Hep gönülde oldu dem’i, durağı
Hasret bırakarak deli yüreği
Üzer isen üzdüren var unutma

Kolay değilmiş dost, aşkın pazarı
Gözleridir yarin o bergüzarı
Lüzumsuz’um, ellerinle mezarı
Kazar isen kazdıran var unutma

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz