Bakışlarımı yıkarken güz yağmurları
Kanadı kırık kelebek düşer avuçlarıma
Ağlar papatyanın taç yaprağı
Avare dolanır bülbül gül bahçelerinde


Gün bürünürken kâinatın karanlık libasına
İnler şarkıların ince hastalığa tutulan nameleri


Mevsimsiz vurur karabasan düşler gecelerime
Yıkılır ruhumun eğreti yapısı
Viraneye döner gönlümün sırça sarayı


Dokunmaya çalışırken parmaklarım duygularına
Yıldırımlar düşer yer yarılır gök delinir
Kaçışır yıldızlar tanrının mabedine
Bir meleğin serzenişi duyulur masumca


Yankılanır mavinin her zerresi benliğimde
Magmanın kızıl alevi sarar hücrelerimi
Ve sen akarsın damarlarımda ılgıt ılgıt


Solmuş birkaç fotoğrafın anısı kalır cebimde
Belleğime kazınır adın silinmemecesine
Güvercin kanadına asılırken isyanlarım
Kimsesiz yüreğimin derinlerine saplanır yokluğun


Hoyrat rüzgârla savrulurken nefesim
Sarılır retinama yaşamın gün dönümü
Sema’ya döner avuçlarım bilmeden nedenini
Hasretin yakar harabeye dönmüş bedenimi



01/06/2010

Şiir:Ümit GAŞ
Fotoğraf:Ümit GAŞ