2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
809
Okunma
Ağlayışımın Biçimi
yurdumdu baktığım her karmaşada ölüm
hırçın saatlerine yakalandığım akan su gibi
hiç durmadı sıcaklığın avuçlarımda
otları hep saçlarım bildim
bileceğim de
bitsin karmaşa
ellerinin uzandığı yabanda
mevsimler yıkasın saçlarımı...
yüzün
ağlayışımın biçimine benzer
gri bulutlar fışkırınca gözlerimden
her şeyi alıp götüren bir yağmurdur
ben sandığına gülünce gül
yaşamak soluklaşır
yeri boşalan denizin olacağım
hiçbir şeyin olamazsam...
camları kırık bir ev kadarım
dışına korkunç içine soğuk
özleme dayanma gücümün sonunda
burnu kanayan çocuklara benziyorum
mahçup utangaç yaşama istekli
bakışlarımı suçlayadursun sabah
sıtmalı yarınlara yazdığım şiirin
yarısı sen yarısı sensizlik
seni kendime soruyorum...
Kağan İşçen
5.0
100% (1)
Cevap Yaz