Yaratıldı Adem baba
Üflenerek ruhuna,
Yetişti Havva ana
Girdi hemen koluna.

Ne güzeldi o günler
Ne kadar efsunluydu,
Billur gibi akan ırmaklar
Sanki şerbet doluydu.

Güller bülbüllere aşık olmuş
Çiçekler açmış nazende,
Adem baba,Havva anaya yanmış
Koşar durur peşinde.

İkiside birbirini severdi
Cennetlerin içinde,
Sanki rüya alemiydi
Yaşadıkları,yaşamaktan da öte.

Her taraflar reyhan gibi kokardı
Yiyip,içip gezerken,
Fakat elma yemek yasaktı
Onca nimet içinden.

İblis yatmış pusuya
Kıskançlıktan çatlıyor,
Girerek binbir türlü kılığa
Havva anamıza yaklaşıyor.

Diyor ki;her nimeti tadarsınız
Elma neden yasaktır,bir bilseniz!
Onu yerseniz,ömrünüze ömür katarsınız
Ah bir kerecik o elmadan dişleseniz.

Havva ana kanıyor
İblisin bu tuzağına,
Elmaya bir diş atıyor
Yanıyor sonra bu yaptığına.

Adem baba bi haber
Olmuşlar anadan uryan,
Ayrılık artık mukadder
Pişmanlık başlıyor hatadan.

Onca nimet elden gidiyor
Muhtaç kalıyor incir yaprağına
Cennetlere veda ediyor
Isırılmış bir elma uğruna.

Cennete veda için
Emir geldi yüceden,
Ağladılar için için
Asıl yurdu terkederken.

Efsun artık bozulup bitti rüya
Ayrılık yürekleri dağladı,
İnanmak belki çok zor ama
Her şey bir elmayla başladı.

Talip KAZGI
24 Eylül 2011 C.tesi
KÜTAHYA