Rengarenk şekerlerin şarkısı bu
Yüksekten korkmasam, gelir yanınıza alırdım portakallı olanlardan
Sağdan soldan utanmanın belası bu
Mavinin çocukken sevdirilmemesinin cezası
Oralara gitme denilen yerdeyim şimdi
İçimde izlenememiş bir sinema filminin gürültüsüyle
Bomboş tüm beton
Ellerinde çuvallarla gelen yaşlı teyzeleri özlüyor insan
Biraz çam
Biraz sakız olmuş hayatına el salla bak
Ciğerinde tükenecek gibi değil nefesin
Tel örgüler esrikleşmiş bir hatırayı fısıldarken kulağına

Belki de yalnız değildik bu kadar geçmişte
Perspektif kavramının anlatılmasından daha fazla işe yarıyordu daralan raylar
Askerden dönen abileri selamlar
Dönemeyenlerin yasını tutardık

Şimdi o yaşlı köprü bile usanmış üzerine binen yükten
Bacakları yaşlı
Yüreği artık kimsenin uğramadığı izbe bir köy kadar yalnız
Ne bir hasret türküsünü mırıldanıyor artık bekleme salonları
Ne de kınalı bir kuzunun içli meleyişi yankılanıyor vagonlardan
Temelinden titreyen evler bile kör bir gölgenin içinde inlemekte

Puslu yamaçlardan bir asırlık öykü getir bana
İçinde yangını sönmüş bir Haydarpaşa olsun
Bir parça Deniz olsun içinde
Düştüğü kuyulardan kurtulan bir genç Yusuf olsun
Bir de haber salın Üsküdarlı Recep usataya,
Raylar olmadan yürümüyor trenler
İçim yabanıl bir kokuyla çürümeden gel artık
SIFIR TRENİ









SARP ÖZDEMİR