5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1090
Okunma
yorgun umudun ğöğsüne
isli bir hüzünüm ben
her yaz çocukluğumun günışığını dökerim
baharın kanatlarından
böyle hatırlarım güneşi
gözlerimin penceresinde
cepleri dolu ay’la arşınlarken dikenli yolları
tazelenmiş hayat duvar ceplerine
ince ve uzun akar
damıtılmış yüreğimde susan dağlar çiviler
vakitleri
ki
ırmak akışlarımda
sessliğin alın teri
yalnızlığın fırtınasını çalan çığlığım
mavi ayrılıkların rüzgar sesleri taşar
saksıdaki tomurcuklardan
anılarıma biriken sevdalar
kumral beyaz demlenir
aklımın korkularına
gülüşlerini sobelerim
heykel bedenlerin
ruhlarını ruhuma giydirip
akşamlarda aşkı ararım
banane
çürürse çürüsün yıllar
dilsiz uykulara çıplak gölgeleri
yamalıyorum
eksiksiz doğuyor gün
ölümden uçan yaşama
5.0
100% (6)
Cevap Yaz