Gözlerimde bihaber kalmış,
İnceden inceye üşüyen nefesimde
Limiti tükenmiş bir ömürle,
Vapur misali savrulsamda;
Tenimin sokaklarına karanlık adımlarını salan
Uykusuz gecenin,
Bakışlarımı örten büyük harflerinin,
Koca gölgesinde kapaklanıyorum
Deniz misali ruhumun dengesiz düşleriyle birlikte
Anılarımın batık gemilerindeki
Basıncı yüksek bir ayrılığa…

Gözbebeklerimin rotasız ufuklarında
Halsiz ellerimin çizgileriyle
Bu sabah aniden doğsa da
Bir aşk gönlümün küllerinden;
Dudaklarımda yaşatmaya çalıştığım,
Ölümün makinesine bağlı cümlelerimde
Sensizliğe erken varlığına geç gelen
Kadersiz gülüşlerimde
Yaşam, topaç gibi çeviriyorken naçiz umutlarımı,
Yokluğunun kumdan kaldırımlarında
Kirpiklerimin günbatımına;
Ben, yüzümün kıvrımlı acılarında
Damarlarımdan elini eteğini çeken kanımlarımda,
Tenime hatır bile sormayan mutluluklarımla,
Düşüyorum hayatın bedenimde toplayıp,
Kalbimden çıkardığı bir aşkın,
Ayrılığa yenik hesabıyla birlikte
Hüzünlerimin sabahçı kahvesinde oturan yalnızlığın,
Bardağına attığı şeker gibi bir kimsesizlikte
Izdıraplarımın kaynar sularına…