Bütün kuşlar havada unutur kendini
Islak meridyen kırığı mavi kürede
An düşmesi Medusa, an üşümesi
İzafiyim ellerin yok ya ellerim
Mesela ışığın liflerine değen
Siyah gölgeler gibi çok yüzlü
Ben hep sendeyim izafeten
Cam öpüşlerde kanayan sesime
Sürülen bir orman belki
Kesilmiş liflerimde canın uğultusu
Adını ezberleyen Medusa
Asılmışım bir ağaca, İsa izafi
Göğsüme saplanmış demir hac
Piata anne kollarında gece
Kapatma gözlerini kuyu izafi
“Su" dediğimde totem bir adam
Kilitlenmiş ruhuna izafeten
İçinde eriyen bir aşk kadavrası


Tutulma gökyüzü düşmesi izafeten
Tam soyunurken ısırılmış bir yalnızlığa
Bir yaranın ağrısıyla uyanan avuçlarım
Boynunda koparılmış tenha bir ay lilası
Adımı çağıran adının tam koynunda, Çığlığın izafi
Çıkıp Alplerin eteklerine bir Türküyle
(şu gurbetin önü, bir uzun alan
(bir tek seni sevdim, gerisi yalan


Yalan değilim ben, yalan değilim sana
Bir tek bizim bildiğimiz dilden
Ömrümün en soylu özlemi bize
Gece bana, sabah sana
izafeten sevgili, izahı sen
Nasıl bir döngü bu içsel labirentin
Her gece susarak ölüp-
Her sabah mor bir öpüşle dirilen...







CC