Şiir seslendi şâire:
,,Hey dostum! Üstâd diyorlarmış sana.
Bir de kaleme sen alsan” diye
Üstâd oturdu ,,Ne yazsam” diye
Yazmasa, ayıp olacak şiire
Nazım’dan aldı imgeli bir mısra
Yahya Kemal’den iki muhayele
Şiir seslendi:
,,Ne oluyor” diye
Üstâd olmuş ya şâir bir kere, nasıl olsa
Çıkar her yol böcüğe
Buldu Orhan Veli’den iki mısra-yı şahâne
Bak şimdi odu mu sana âşikâr hile
Düşündü Üstâd:
,,Şimdi nasıl yediririm bunu seçkiye”
Şiir seslendi şâire:
,,Sen tanıyor musun beni” diye
Üstâd gerildi, ,,Sensin beni götüren böcüğe”
,,Etme!” dedi şiir şâire
,,Ben yürekte doğarım
Ve yol alırım sevgi dolu yüreklere
Bazen hüzün olurum bazen isyan
Bazen bir name sevgiliye
Bir böcük için değer mi beni katletmeye
,,Etme! Dedi şiir şâire etme
Son lafım da seçkiye:
Belli ki âlimsiniz diye
Bana kıyan böcüklere
Vursanız artık şiirlik bir sille.”