elimde Eylül’e benzer aşk
mavi bakışla sallanır sarmaşık olan gece
uykumda tomurcuk yalnızlığım



sis aynalarda ezildi çocukluğumun başı
kokusu yüreğimde siyah
ah... bulut bulut duygular
susuzluktan çatlamış dudaklarım
günlerden bir gün
bu neyin nesi
anıların yüzünü seyrettim
sokağa çıktın sonra
öylesine
maviydi gökyüzü/sonsuzdu
derin gözlerimde
kayboluşu



gülen bir gül’ün keyfinde
aşkı soludum sırtında hırkası
erkence sabahlara inince akşam
teptim iz bitkinliğimi
görünmeyen gemilerle
giderken
saçları sallanıyordu telaştan düşün
avuçlarında günah çiçekleri düşerken
Eylül’e benzeyen aşk oldu
vakitlerime duran masallar
ve oturdu dalgınlığımın rıhtımına şöyle
yüklü türküler can çekişti
tek bir kuş
başımda havalanan




bilmezdim
susan çığlıklarımın konuşacağını
pas tutan baharın koynunda adım
tutsak sancı
en köklü
ölümlere



uzamadı boyum
ışığın uzanan yoluna
gün eksildi de
gölgem balkonlardan seyretti
kapı aralığı odaları

tutuştu kavgaya aşk
kaldım eksik etekle
yarınlara