En yorucu sanattır yazmak,
en yücesidir aynı zamanda,
tabiki de bu bir yorum,
bir yaşanmışlık...

Elini vicdanına koy dostum,elini sanata koy
ve gör şu halimi
bir sokakta yürürken, dövmeciden rica ederek çaldığım kalemle yazdıklarımı..

Beynim çalışıyor ,beynim durmuyor.
Kendi kendine konuşan bir adam var orada,bir dünya.
Her an, hep orada.

Resim öylemi,
sokakta renkler birleşir kafanda,
elbette bir derinlikle
ama bir noktayla anlatılabilecek sanattır resimin tembelliği.
Ya müziğe nedersin,
yolda şarkı söylemek kadar neşe verir mi bir şey insana?
Aynanın yansıyan sureti fotoğraf var bir de,
çokça saygı duyduğum,
bana göre bir tık tıkla bitiren anı, kimisine göre durduran.
Ayrıntıda boğulacak gibi olan heykeltraşlardan bile zor
yazanların işi..


Her kelime 14 revolverlik kurşun gibi..
Delip geçtiğinde beynimi,
yakalayamadıklarımdandır öldürüşü beni.
ölümsüzleştiremem ya o an ölümümü.
kaçar gider yaşanmışlığım ben ölürken,
olur ya bir kalem yoktur bazen
bazen kağıt parçaları durmaz yerinde,
ve bir kelimenin kaybolan asabiliğinde
uçar gider beynimin dağılan parçaları,
sözcüklerin başı boşdanlığı.
işte o zaman nasıl bir acı hissi
ölmek sorun değildir de,
öldüğünü anlatamamak
izinin kaybolduğu sokaklarda.

yürümüşündür halbuki çokça şeyle
bakarken ardına, ayak izlerini görürsün
kanıt isterler ama ressamlar ve müzikle uğraşanlar.
sessiz sanatçılar, dalga geçen okurlar
biri,
sana bakarak
hüzünlü bir şarkı mırıldanır doğuştan gelen güzel sesiyle,
diğeri renklendirir hayatını
çölde kaybolan "resminin" ayak izlerinle..
yorgun bir adam vardır tablosunda
ve rüzgarların getirdiği zorlayıcı şartlarla uçan giden toz taneleri
uzatırken ellerine kum tanelerine
çok büyük ve sınırsızdır kumların sesdeşleri..

ve sanattır elbet o zaman onların ürettikleri.
karşı gelemem
ama derim ki
yazmaktır sanatların en yücesi,
yazamamaktır hatta sanatların en yücesi

ne bakıyorsun öyle;
otopsisi yapılamayacak olan deliriş ahmak herif.


zordur yazmak,
bazen böyle geçer eline
bir kalemle bir kağıt.
heyecan içinde birleştirirsin milyonlarca iç sesi
haz alırsın
ama zordur okuyanların işi.
yazmak kadar okumak da
en çok emek isteyen sanat eylemi.
bu yüzden hızlı bir dünyada
seni besleyecek tek şey
yakalayabildiğin anlarda ki ölümündür.

elinizi sanata koyun sevgili dostlar
gelin görün
gazetelerin kıyı köşelerinde
"hiç bir şey olarak adlandırabileceğiniz" kelimelerin üzerinde ki emeğimi.

çiz hadi resmimi
söyle hadi hüzünlü şarkını..







KırmızıKurbağa