balıklar düşünmezler mi hiç ıslak olduklarını?
rüzgar sıkılmaz mı hiç
peçeteleri, güzel kızların eteklerini
ve masa örtülerini uçurmaktan?
portakal ağacı
dolaşmak istemez mi toprak üstünde ?
Gökyüzü; "çocuğum, aldırma" derken
el uzatmak istemez mi omuzlarımıza?


bir balık olmak
ıslaklığın sıkılmışlığıyla
güneşe göz dikmem
olurdu benim.

rüzgarın hissi,
başıboşdanlıkla serserilik yapmak yerine
bir adamın kafasının içine girip de- kulağından,
"herşeyi unutmasını" söylemem
gerektirdiğini hatırlatırdı bana.


portakal ağacı ile
öğle sonrasının gölgesinde, yürümeyi

gökyüzü ile
gel gitlerin engelsizliğinde
dokunmak isterdim
sol omuzlara,
çekmek için günahları.

Elbette standartlara göre,
emekle oluşturulan dünya gerçeklerinde
çok saçmaydı bu düşündüklerim.

ama kim engeldi;
bilmediğim bir canlı veya nesneye
bilmediğim var olma şartlarıyla
daha iyi bir zaman dilimi aramama?

""Özgür irade için teşekkürler Tanrım"




cevapsızlığa dayanma katsayımın orantısıyla,
sorabilirdim her şeyi;
Biz/insanlık/ neden böyleyiz?
Bizim için mi var bunca şey?
Buranın amacı ne? gibi
vesaire vesaire vesaire olan, herşeyi...

ihtimallerin belirsizliği
sınırsız yaparken sorguları,
inanmak istiyordum
öldüğümde
tüm merak ettiklerimi
öğreneceğime;

Çünkü;

sınırsızlık; sonsuzluk getirmiyordu
bilinenin aksine..
"çokca şey" diye tanımlayabileceğim insanlar vardı
ve bunun ötesine geçemiyordu tanımlamam,
bildiğim ama yaşamadığım sonu
yaşamalarının, etkisiyle;

"picasso, da vinci, hayyam, mevlana,
sokrates, bukowski, cemal süreyya
rimbaud, london, tim burton, neruda
orhan veli, salvador dali..."

Neredelerdi saygıyı hak eden o insanların insanları?
Anlamlaştıran elleriyle insanlık çizelgesini
kendini fedalarıyla,
yaşam süresini uzatan
o "çokça şey" ler’in için de ki,
tüm o güzelceğene şeyleri
içinde barındıranlar neredeydi?



Şöyle demişti biri;
"Oysa en çok siz de soluk alıp veriyorsunuz diye
sevmiştim ben bu yaşamı."


Konuştum gene bir balık
bir portakal ağacı gölgesi
bir metre küp bulut gibi.
Başkalaşma içindeydim her an,
hep aynı olan devinimle..

Belki de elimde olsa seçerdim
muhteşem koşulsuzllukta
kabul edebileceğim
bir yaşamı..

herşey için çok geç olmadan, çok çok önce..



KırmızıKurbağa