Bazen
Tükenene dek yanmalısın
Haklıydı söyleyenler
Ancak ışık sönüp
Bir şey kalmadığında mumdan geriye
Kapanacak acının göz kapakları…

Yoksa göz yaşları
Akmaya yazgılı…

Yoksa
Küçük bir yalaz, bir kıvılcım
Yeter başlatmaya yeniden / hasretin kuruttuğu gönlünde /yangınları…


Ben tükeniyorum
Yalnızca
Bu tükeniş güzel olmalı diyorum
Yakıştığı gibi...


Çoğunu yitirdim kendimin. Doğru bildiklerime yanlış dediğimde. Sana koştuğumda dar ve tozlu sokaklardan. Dönüşü olmaz bazı gidişlerin bilirsin. Yaktığımda gemilerimi .

Ve ben. İflah olmaz bir yara aldım senden, aynada tükürdüğüm yüzümün gülümsemesi diye.

Ve ben şimdi ardıma bile bakmadan , uzun cümleler kurmadan , sadece seni, seni unutabilmek için acısız bir ölüm diliyorum.

Şimdi bedenimden akan
Mumdan yaşlar
Usulca süzülür ve soğurken

Ve şimdi
Yokluğunun kara mürekkebi
Dağılırken aşkın sularına sinsice

Ben susacağım…/ ışıkları söndür güzel gözlüm ve uzun bir uykuya dal …mesela bir ömür kadar…/ merak etme / sen uyanana dek, ben hayatından gitmiş olacağım…


GILS SIBRAN