Size
adam gibi sevmeyi öğretebilirim
lakin benden öğrendiğinizi
başkasına öğretmezssiniz diye
korkuyorum.

korkuyorum ki bu yüzden
sevgisiz kalacaksınız

biz insanlar
her acıyı tiksinti olarak görürüz
ığğ deriz ya
işte öyle diyoruz
sevmediğimiz herşeye


ateşin korunda yandığımız için
bizi soğutuyor diye değil su’yu sevişimiz
su ile üşüdüğümüz için hiç değil
ateşe yaklaşıp ısınmak isteyişimiz!
anlayabiliriz en anlamsız yangınların bile
bir tek su olmadığını sönmesi için ateşin
yani ateş ve su’yu
sevebiliriz biz




sevgi hınca dönüşüyor
beynimizin selentresinde
çalmaya başlıyor sirenler
her oyuncağı içre içre
sevebiliriz biz


özlemlerimiz çığlığa dönüşmez
oynayıp oynayıp
kaldırıp atmayız sevgimizi



yalın ayak bastığımız taşları
şarkın doğurduğu insanıda
yakamozla damıtılmış insanıda
sevebiliriz biz



odun gibi insan bu be; demeyebiliriz
demeyerek odunun aslında
ne kadar lazım olduğunu bilip
odun olduğunu bildiğimiz
şimşir ağacını
sevebiliriz biz


canlı cansız her şeyi
bir adım önümüzden
sevebiliriz biz


bozkırlara at üzerinde
seyri sefer düzenleyen
haramileride sevebilir
bir dişi kaplanı görebiliriz de çiftleşirken
sevebiliriz dengesini doğanın


hergece
binbir düşün içinde dua edebiliriz
Allah’ı sevebiliriz bütün niğmetlerinden dolayı
peygamberleri sevdiğimiz gibi
onlara hezimet eden
düşmanlarınıda sevebiliriz biz


hırsından diriliverir belki mecnun
yattığı yerden sazın teline
vurabilir karacaoğlan
sevebiliriz belki
her şiirde vazgeçilmezimiz züleyhayı
taşlamaktan vazgeçip leylayı
ol üryan çöllerinde bağrımıza basarız
severiz sevebiliriz belki.



bitleniriz pireleniriz
olanaksız sevmelerde kanımız kaynar



en güzel ezgiler eşliğinde
öyle güzel görünür ki hayat bize
düşsel erkek düşsel kadın olur
gözlerimizle pörsümüş etten zehiri akıtır
sevebiliriz aynı orantıda
gündüzü ve geceyi




bizimdir güneş hava su diyebiliriz
sesler uzaklaşır üstümüzden
sisler yok olur dağların ardında
dirilttiği zamanın en değerlisi
şafaklara ölümden uzak
en sevgiyle bakan insanlar oluruz


gül yerine ölüm olabilir sol yakamızın üzerinde
azrail kopartabilir bir bir yapraklarını
ömür defteri kapanır ansızın
Allahtan geldiği için ölümüde
sevebiliriz biz



ama öldürmemeliyiz henüz sunağında taze gelinlik kızların
ve güveylerin cenin olmak üzere nadasa bırakılmış
tanrısal öpüş ve en kızgın ateşin ürünü çocuklarımızı



evrenin cümbüşüne kapılıp zevklerin yüksek binalarını inşa edip
kızgın kantarmasında egomuzu soğutabiliriz bir ölüm ile..

sevebiliriz işte

severiz biz.