Sen gözleri elaya çalmış sevgili…


söz vermiştin göz yaşlarımı güneşle aydınlatacaktın
sefere çıkmış yorgun umutlarımı
temize çıkaracaktın mavinin tonlarında


elasında dalgalanan sevdamızı
narin ellerinle kucaklayacaktın
silecektin buğulanmış yüreğimi kum tanelerinde


bir kerede
haddime düşmeden sormadan
selama hasret özlemlerimizin takatinde
ip atlayan hıçkırıklarımı gölgende vuracaktın




oysa şimdi yeniden yeşerdi seninle hayat ışıklarım


yarım kalan geçmişimizin çöpten bacakları
güz yağmurlarının akarsuyunda çoğalacak
demlenen bakışlarımız


giden gitti…
bitti ömür katremizin birkaç sağır kulaçları


ve sen karanlığın loş düşlerine
bir tesadüf kadar yakındın


karanlık umutlarıma tutunan güneşin gözyaşlarını esir aldı..
ne tesadüf üşüdü aydınlığım özleminle, sevdamızın yeşerdiği yerde…



n.altın Bingöl .... Ereğli sahilinde bir İstanbullu…