Hayat hep iyi rüya görmezmiş ya insana
Yaşamadıktan sonra ben nerden bilecektim
Öyle anlar vardır ki kulu sokar isyana
Yaşamadıktan sonra ben nerden bilecektim


Hasreti kundak edip şu gönlümde beledim
Sensiz her mutluluğu erteledim, eledim
Meğer bir yalancıyı hep Tanrı’dan diledim
Yaşamadıktan sonra ben nerden bilecektim


Şah kabul et kendini sevdamı yerlere at
Kâh bu şehirden yürü kâh Fizana kadar git
Her gidişin bir dönüş yolu var imiş elbet
Yaşamadıktan sonra ben nerden bilecektim


Bir ayağın bastığı toprak izsiz olmazmış
Bu dünyada yapılan yanına kâr kalmazmış
Aklı olan kimsenin tek ahdini almazmış
Yaşamadıktan sonra ben nerden bilecektim


Sakın büyük konuşma bir gün gelirsin dize
Sen eğer bakacaksan gel tükürme o yüze
Anladım ki itibar edilmezmiş her söze
Yaşamadıktan sonra ben nerden bilecektim


ASİYE ALEV AKBOĞA