24
Yorum
54
Beğeni
0,0
Puan
2645
Okunma


İnsanlar mı tuhaf ben mi tuhafım?
Herkesi ’Ben’ gibi bildim Yarabbi.
Anladım bu çağda bi çare safım!
Beşeri gönlümden sildim Yarabbi.
Durup da düşündüm insanlık nerde?
Para indirirmiş gözlere perde
Söküp ciğerimi ezdiler yerde
Gırtlağıma kadar doldum Yarabbi.
Günlerce ağladım yardım dilendim
An geldi öfkeyle fena bilendim
Kapı bırakmadım tek tek dolandım
Çaresiz ortada kaldım Yarabbi.
Beni üzen alçak sanadır sözüm!
Sustukça içimde depreşti sızım
Sayende kara kış yaşıyor yazım
Şahitsin kaç kere öldüm Yarabbi!
Gün gelsin sırtına ağırlık çöksün
Vebalimi kat kat dilerim çeksin
Perişan biçimde gözyaşı döksün
Kul hakkımı sana saldım Yarabbi!!!...
ASİYE ALEV AKBOĞA