Bilmem ki hamuruna ne eklemiş yaradan
Hem petektir hem baldır Anadolu insanı
Beli doğrulmasa da taşıdığı kâre den
O en değerli kuldur Anadolu insanı


Beni besleyen ekmek su ve un dan ibaret
Senin hamurun ister türlü türlü maharet
Bu vatan senle buldu ilim irfan hadaret
Bükülmeyen bir eldir Anadolu insanı


Sağduyusu güçlüdür pek yanlış karar vermez
Toprağına göz diken asla murada ermez
Devletine bağlıdır gözü kimseyi görmez
Zalime karşı dildir Anadolu insanı


Aza kanaat edip olmayınca şükreder
Bir türlü yakasından düşmek bilmez ki keder
Bölüşür elindeki küflü ekmeğe kadar
Merhameti pek boldur Anadolu insanı


Misafirine ikram, saygı ve hürmet onda
Nice güzellik gizli kurban olduğum canda
Seni yalnız bırakmaz düştüğün kara günde
Kalplerde biten güldür Anadolu insanı



ASİYE ALEV AKBOĞA