33
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
6679
Okunma

CANIM ANNEME İTHAFIMDIR...
Ben
Karadeniz kadınıyım
Sırtımda sepetim
Ayaklarımda
Kara lastiklerim vardır benim
Ellerim toprak kokar
Çamur kokar
Emek kokar
Çalışmaktan nasır tutar
Yeri gelir kan da akar
Ama asla acımaz ellerim!
Güneşin doğuşu benim saatimdir
Hava seçmem
Mevsim seçmem
İş seçmem
İster yağmur yağsın tepeme
İsterse dolu
Ben asla çalışmaktan vazgeçmem!
Geceleyin
Koynumda kibritimle yatarım
Sabah gün ışıyınca kalkar
Sarıkızın, nazaramın
Yalını hazırlarım
Onları da evlat bilir
Onları da bağrıma basarım!
Ben
Hoyrat bir iklimin kadınıyım
Öyle kolayına da ağlamam
Belki omuzlarım çökmüştür
Belki belim eğrilmiştir amma
Başım hep dimdiktir
Şerefimi asla yerlere çalmam!
Ben
Gözlerime kalem çekmesini de bilmem
Denizimin yosunundan başkasını
yüzüme ’krem’ diye de sürmem
Ben gübre kokusunu da
Başka hiç bir kokuya değişmem
Ben vatanım için
Ben milletim için
Ben namusum için
Silahı sıkmaktan da geri gelmem!
Ben karadeniz kadınıyım.
Ben zorlukların kadınıyım!
açıklama. yal : karadeniz bölgesinde genellikle sabahları hayvanlara hazırlanan sulu yiyecek.
nazara, sarıkız : yine bu yörede ineklere verilen isimlerdir.
ASİYE ALEV AKBOĞA
5.0
100% (23)