gün gelir devran döner
söylenmemiş sözlerini söylediğinde zaman
durur saatler
gül kurur bülbülün figanında




ahı tutarken pamuk ellerini
yıldızlar düşer bir bir karanlık geceye
ölgün bir mum ışığında
yanar artık bütün hatıralar




sararır yüreğin
sonra gül benzin solar
bakarsın işte o an aynalara
bilmek isterdim
bu solgun
bu kederli yüz senmisin?
neden içinde binlerce can kırıkları
neden kan revan gözlerin




nafile uğraşma artık
yalancıdır bütün aynalar
ben görürüm artık seni
sen, kendini göremezsin




dalından bir yaprak daha düşer
ve takvimlerden bir ömür daha
sonbahar rüzgarlarıdır bu
savurur götürür
talan mevsimlerden
miadı dolmuş eski zamanlara




Unutulmayı istermiydin
sen de benim gibi
Bak şimdi hepsi de terk etmiş gözlerini
unuttuğun kırık dökük sevdalara
yeniden bak,
sende yanan bütün hatıralara




şimdi ağlamak zamanı
artık yalnızca göz yaşların tanır seni
ben unutamasam da o yalan gözlerini
sen gülümse yeniden
haydi, tut şimdi sonbaharın ellerini




üzülme
çoktan affettim ben seni ...






Mert YIGITCAN
13 haziran 2011 istanbul