3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1228
Okunma
yaşamak
incecik bir pamuk ipliği
umutsuz unutmalar
ve kaybediş
kendinde başka birini
solgun yüzler
acıyla susmuş bir bakış
bıraktığın kadardı hepsi
yalandı
gözlerde gülüşler
yalandı senli bütün düşler
şimdi ölmeli artık
bütün kahırları alsın
bir nefeste o mevsimden
hüzünlü nisan akşamları
soluk bir bakışı kalmalı sevgilinin
gülümseyişinde
titreyen elleri kalmalı geride
kayalıkların yaşlı gözlerinde
kapanmalı artık ümit kapıları
ölü martılara ağlamalı şimdi
gökkuşağını sarıp sarmalayarak
saf gülüşlerine
yanmalı şimdi bütün hatıralar
eski bir nisan gülüşünde
esmeli artık rüzgar …
Mert YIGITCAN
09 haziran Perşembe 2011
Beykoz / istanbul
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz