Yağmur taşıdım yağmurlarla
Boşluğunu doldurmak için
Bir sen değildin
Kendi gurbetine ağlayan
Kanar sensizliğin yüreği
Tüter dumanı karanlığın
Ufuklarda susayan terli akşamlar
Kanadına teğet yaşayan martılar
Umut taciri denizlerin süsüymüş
Bir zamanlar hayal vadilerinde
Debelenen düşler.

Irmaksız kaldırımlar
Paslı raylardan geçer
Ürperen gecenin yıldızları
Parlayan ucu keskin hançerdir
Sökülür şafağın tüyleri.
Acıyan ellerimde
Sevda merhemi sürüldükçe
Yanan yokluğun

Hasretin karlı yamaçlarında
Titreyen yüreğim
Kınından çekilen ayrılık
Geriye gözyaşı kalır
Kılıcında rüzgârın değdiği yer
Aslında soluklanan ruhumdu
Nefesinde kalmış gülüşüm
Ayağı kırılan dağların
Yetim bıraktığı ormanlar
kanadı kırık kuşlar uçuruyorum
Yalnızlığımın semalarında
yürek derinden kanar
Gönlümde hala bir parça sen var


25 07 2007

Hüseyin Özbay