Seni de anlarlar ey insan bir gün,
Kendi derdi biterse ölmeden
Seni bilirler,tanırlar ve hatta severler
Yedi cihanda ismin anılır
Resmin basılır
Her bir yanda sen olursun

Ya da sen öyle zannedersin
Sevinci böyle sahiplenirsin
Gerçekleri bilmemek mi daha hoş;
Yoksa sen de mi çaresizlik?
Hangi hayallerde gizli bu delilik?

Tanınma,
Bahsedilme,
Ve hatta sevilme.

Çok mu hayalcisin?
Nereden çıktı bu sahte evrenselliğin?
Ben mi çok yadırgıyorum;
Yoksa bunları sen hak mı ettin?

Ey insan!
Ki basılsa her yerde resmin,
Herkes duysa namını,sesini
Ve konuşsa 4.5 milyar seni

Değer mi hiç?

Tüm bildirdiklerin;herkesin bildiği,
Tüm eğitici sözlerin;duymak istedikleri,
Tüm resimlerde;esasen kendileri!

O kadar çok aynı şeyleriniz var ki;
İstersen ultra kuvvetlerin başı ol,
İstersen herkesin takip ettiği biri!

Ne kadar uğraşırsan uğraş,
Nafile!
Yansıtıldıkça benliklerin her tarafta,
Gerek yok namının yayılmasına
Her tarafta binlerce insan
Kısaca herkes birbirini aynalamakta.

Tüm bildiklerin tek benliğin oldukça;
Tenlerde gizlenecek sonsuz manevra

İnsan olmayı bilemedikçe;
Kimseyi bilemeyecek özüyle,
Kendisini bile!


-200*-