bohçalayıp derdest etsem de döksem
derin nefeslerimi denize
yüklesem içimi, dibi delik bir gemiye
ölür mü bu kuru açlık acaba
ıslanır da batar mı yine
tuzdan sebep acır mı yaralar geriye
mihver giyinse de çarpar mı kuşlar, yine birbirine!


/...öldürsen de özlemem demem yine.../






ne sayhası!
canhıraşlar kaydırıyorum sana doğru
_denize_
bir beyit düşmüşsün yine dağarıma
elimde bir parça simit
altı üstü
kandırıyorum ağlak şubatı, aç martı!
ağlamayın çocuklar faydasız
bilirim doyurmaz bu notalar
çatlamış haremin altı üstü
makaron levhalara sarsam da ısırıyor yine
susmuyor
beynimdeki kırışık sen/fobi!





neden kapılır ki; insan batacağını bile bile bu sele!
neden yürür kücücük küreklerle koca gemilere
takılıp, akılsuyunun çekimgücüne
büyük ölümlere heves tutar
bölündükçe lime lime
kaderle kuvvet iltiması kesilirse hele
anne söylencesini çiğneyen çocuklar gibi
yürür korkmadan acı sirenlere
ölümüne...





iki çakır almaz terennümle konar kırlangıçlar yere!
sürer, buruşuncaya dek o plastik izler
i/çine doğan güneşi gösterir önce
sonra, düşer yüzüne sesi
kopar teller
sesli harfler terkeder vücudu!
sürülür tenlere fon/do/ten!..




her yönde o vardır
her lokmanda gözü
susar demirden ibrikler
bitmez sürek avıdır
titrer hayalinde
kansı dudaklara ilk dizgiler
kitapların dışına kazınır adın, bu dilde
işte; aşksa mesele...


o bir kere yazılır
ve bir gebeliktir, bin ölüme!..



/...hani türküdür ya, ana olmadan analık ezgileri, bilmeyene.../



ToprağınSesi





(...şiirime ses veren değerli arkadaşım Hazal Karadağ’a şükranlarımla...)




.